-
1 zastępc|a
m 1. (osoba zastępująca) replacement, substitute- znaleźć dla kogoś zastępcę to find a replacement for sb2. Admin. (w urzędzie) deputy; (w firmie) assistant- zastępca szefa sztabu the deputy chief of staff- zastępca szeryfa a deputy (sheriff) US- zastępca dowódcy Wojsk. the second in command- zostać mianowanym czyimś zastępcą to be appointed as a deputy for sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zastępc|a
-
2 zastępczy|ni
f 1. (osoba zastępująca) replacement, substitute- znaleźć dla kogoś zastępczynię to find a replacement for sb2. Admin. (w urzędzie) deputy; (w firmie) assistantThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zastępczy|ni
См. также в других словарях:
dubler — m IV, DB. a, Ms. dublererze; lm M. dublererzy, DB. ów «aktor grający pewną rolę na przemian z innym aktorem; w filmie osoba zastępująca aktora w pewnych scenach wymagających specjalnych umiejętności, np. pływania, jazdy na koniu, na nartach itp.» … Słownik języka polskiego
zastępca — m odm. jak ż II, DCMs. zastępcacy; lm M. zastępcacy, DB. zastępcaców «osoba zastępująca kogoś, występująca, działająca w czyimś imieniu, pełniąca jakąś funkcję w czyimś zastępstwie, mająca takie stanowisko» Zastępca kierownika … Słownik języka polskiego
dubler — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. dublererze; lm M. dublererzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} aktor grający jakąś rolę na przemian z innym aktorem {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
regimentarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} w wojsku polskim od XVII w.: osoba zastępująca hetmana; też: dowódca wydzielonej części wojska <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zastępca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. zastępcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba zastępująca kogoś, wykonująca czyjeś obowiązki, działająca w czyimś imieniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zastępca dyrektora. Wyznaczyć swojego zastępcę na czas nieobecności.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
interreks — m IV, DB. a, Ms. interrekssie; lm M. owie, DB. ów hist. «w starożytnym Rzymie: urzędnik sprawujący najwyższą władzę państwową w czasie interregnum; w dawnej Polsce: osoba (zwykle prymas) zastępująca króla w okresie bezkrólewia» ‹łac.› … Słownik języka polskiego